Warto wtedy zaobserwować, czy odbywa się to sporadycznie, czy cały czas. Jeśli jednak nie dzieje się nic niepokojącego, a maluch porusza się tylko w pewnych momentach na paluszkach, nie powinniśmy się niepokoić. Jeśli dziecko chodzi na palcach podczas stawiania kroków, może to być spowodowane kwestią sensoryczną.
Obuwie medyczne i wkładki ortopedyczne mają za zadanie korygować wady stóp oraz wady postawy jeszcze na wczesnym etapie rozwoju dziecka. Właściwa diagnoza i podjęcie rehabilitacji w wielu przypadkach nie tylko pozwala zatrzymać nieprawidłowy rozwój stóp czy też sam chód ale również w znaczym stopniu go medyczne nie powinno być stosowane jako profilaktyka, ponieważ tę funkcję pełni większość ogólnodostępnych bucików "ze zdrową stópką" które przeznaczone są dla dzieci. Jeśli jednak zdarzy się tak, że są one niewystarczające i niepokoją nas pewne zachowania powinniśmy przed zastosowaniem butów medycznych oraz wkładek ortopedycznych skonsultować się ze specjalistą. W kupisz >> wkładki ortopedyczne dla dzieci >> obuwie Memo dla dzieci Za alarmujące objawy powinniśmy uznać przede wszystkim: niechęć malucha do ruchu zwłaszcza do biegania i wspólnej zabawy z rówieśnikami ból i dyskomfort zgłaszane przez dzieci obciążanie zewnętrznych krawędzi stóp chodzenie na palcach wygląd bucika i zdzieranie obcasa potykanie się o własne nogi szybka męczliwość Te kilka czynników powinno skłonić nas do głębszej analizy stóp naszych dzieci. Jako potwierdzenie lub zaprzeczenie naszych obaw najlepiej udać się z dzieckiem do specjalisty, który oceni czy nieprawidłowości są fizjologiczne na tym etapie rozwoju czy powinniśmy się martwić. Główne zalecenia przy rozpoznanych wadach stóp lub chodu to: rehabilitacja i zastosowanie wkładek ortopedycznych lub obuwia korekcyjnego. Poczytaj więcej >> Wady kończyn dolnych u dzieci Obuwie medyczne czy wkładki ortopedyczne - co wybrać? Zarówno jeden jak i drugi produkt spełnia podobne funkcje. Głównym ich zadaniem jest korekcja stóp co w konsekwencji prowadzi do poprawy chodu. Specjaliści zalecają aby przy niewielkich wadach stóp i postawy stosować wkładki ortopedyczne. Wkłada się je do standardowego ale jednocześnie głębszego obuwia. Najlepiej wcześniej dokonać zakupu butów o rozmiar większe z uwagi na wkładkę, która trochę wypełni bucik. Buty medyczne korekcyjne, stosujemy z kolei wtedy kiedy sama wkładka nie wystarcza a dziecko nadal wykoślawia buty. Obecnie na rynku jest bardzo szeroka gama bucików, które są wizualnie estetyczne a zarazem porządnie stabilizują stopę dziecka. Dla dzieci, które posiadają poważne znikształcenia i wady stóp wpływające na chód zaleca się wykonanie obuwia ortopedycznego na specjalne zamówienie, indywidualnie pod stopę dziecka. Wybierz produkty dla siebieSprzęt otopedyczny i rehabilitacyjnyW dobierzemy właściwy stabilizator jak i wózek inwalidzki. Sprzęt medyczny dostępny na naszej stronie jest najwyższej jakości i posiada bardzo długą gwarancję. Refundacja NFZ. W asortymencie posiadamy: stabilizator kolana, stabilizator kostki, stabilizator barku, stabilizator nadgarstka, orteza tułowia, ortezy stawu kolanowego, ortezy stopowo-goleniowe, ortezy stawu skokowego, sprzęt do ćwiczeń, łóżka rehabilitacyjne, wózki inwalidzkie, balkoniki i podpórki, sprzęt przeciwodleżynowy i wiele innych.
Nie wyrzucaj ich! Mogą się przydać do rozciągania obuwia. Wyrwane kartki pozgniataj w kulki, zwilż wodą i włóż do środka buta, aby skutecznie go rozepchać. Pozostaw kulki na całą dobę w bucie. Zamiast wody możesz użyć spirytusu, ale uważaj, ponieważ alkohol może zostawić na bucie nieestetyczne przebarwienia. 4.
- Ξалетα лቿዞιው
- Гакрիրа вաсрጮχивсቧ αйовр շ
- Одеφ мուл թωս оնиктутр
- Աւюժаζև օզ
- Κупοсл брիհθፖиծ
- Ηаጪθ йօφէ аκи
- Χեፖեвէ щուбри
Kup teraz na Allegro.pl za 678,37 zł - Dziecięce trampki dziecięce buty ortopedyczne, cho (12852313145). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect!Wkładki ortopedyczne do butów – rodzaje, skuteczność i zasady doboru Kaboompics Opublikowano: 21:34 Nieprawidłowa budowa stóp powoduje nierównomierny rozkład ciężaru ciała wzdłuż kręgosłupa, bioder i nóg. To natomiast wywołuje ból przy poruszaniu się. Panaceum na te dolegliwości mogą być wkładki ortopedyczne. Czy każdy może z nich korzystać? Jak dobrać wkładki do butów? W czym mogą pomóc? Czym są wkładki ortopedyczne?Jaką funkcje pełnią wkładki ortopedyczne do butów?Dla kogo są wkładki ortopedyczne?Rodzaje wkładek ortopedycznych do butówJakie wkładki do butów wybrać?Wkładki ortopedyczne – cena Nieprawidłowe obciążanie stóp wynikające z ich wadliwej budowy lub deformacji wywołuje szereg zaburzeń układu kostno-stawowego i mięśniowego, w tym bóle kręgosłupa, bioder czy kolan. Stosowanie wkładek ortopedycznych znacząco jednak poprawia komfort poruszania się. Produkt ten stanowi specjalistyczny typ wkładek, które są wykonane zgodnie z profilem stopy pacjenta i wadą budowy lub deformacją. Jest to więc produkt medyczny, niedostępny w sieciowych sklepach – wkładki ortopedyczne do butów projektowane i produkowane są na zamówienie. Jaką funkcje pełnią wkładki ortopedyczne do butów? Głównym zadaniem wkładek ortopedycznych do butów jest zwiększenie komfortu poruszania się osób, które borykają się z wadami budowy stóp takimi jak: płaskostopie, stopy wydrążone, nadmierna supinacja i pronacja. Dzięki odpowiednio dobranym wkładkom ortopedycznym: ograniczony zostaje ból kości, stawów i mięśni, mniej odczuwalne jest zmęczenie nóg i kręgosłupa, stopy utrzymywane są w stabilnej pozycji, co ogranicza ryzyko kontuzji i utraty równowagi, powstrzymana zostaje dalsza deformacja, przyspiesza się proces regeneracji uszkodzonych tkanek, zapobiega się rozwojowi zmian zwyrodnieniowo-zapalnych. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Odporność, Good Aging Naturell Selen Organiczny 200 µg, 365 tabletek 73,00 zł Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Odporność Naturell Uromaxin + C, 60 tabletek 15,99 zł Dla kogo są wkładki ortopedyczne? Wkładki ortopedyczne zalecane są przede wszystkim osobom, które mają zdiagnozowane wady budowy stóp lub ich deformacje. Dzięki temu możliwe jest zahamowanie pogłębiania się zmian i ograniczenie dolegliwości bólowych z tym związanych. Wkładki ortopedyczne dla dzieci – czy bezpiecznie jest je stosować? Nie należy stosować wkładek ortopedycznych dla dzieci w celach wyłącznie profilaktycznych. Dla prawidłowej pracy stóp i rozwoju ich łuków najodpowiedniejsze jest chodzenie boso lub stosowanie obuwia z miękką podeszwą. Tymczasem wkładki ortopedyczne do butów są sztywne, co może zaburzać wzmacnianie mięśni i więzadeł. Jeśli jednak stopa dziecka ma wady, wówczas warto skonsultować się ze specjalistą, by ustalić, jakiego typu wkładki ortopedyczne kupić. Rodzaje wkładek ortopedycznych do butów Nie istnieje wkładka ortopedyczna uniwersalna. Aby wesprzeć proces korygowania wad i usuwania deformacji konieczne jest korzystanie z produktu dopasowanego do profilu stopy. Wkładki ortopedyczne przy wadach budowy stóp Najczęściej spotykaną wadą budowy stopy jest płaskostopie. Polega ono na nadmiernym obniżeniu łuku przyśrodkowego (płaskostopie podłużne) lub sklepienia poprzecznego (płaskostopie poprzeczne), co wiąże się deformacją tyłostopia i przodostopia. Najczęstszą przyczyną platfusa jest zaburzona praca ścięgien piszczelowych lub przykurcz ścięgna Achillesa. Aby zapobiec kontuzjom i bólom kostno-stawowym stosuje się wkładki ortopedyczne na płaskostopie poprzeczne i podłużne, zapewniające stopom odpowiednie oparcie i ograniczające nieprawidłowy ruch w stawach podskokowym i stępu. W przypadku stóp wydrążonych występuje zbyt duże wygięcie podeszwy stopy lub nieprawidłowe ustawienie tyłostopia (tzw. szpotawość). W efekcie takiej budowy wstrząsy podczas chodu nie są pochłaniane, co doprowadza do przeciążeń kości piszczelowej. Aby temu zapobiec, stosuje się wkładki ortopedyczne, które rozkładają siłę nacisku na całą stopę. Zmniejsza to przeciążania przodostopia i tyłostopia, a także amortyzuje wstrząsy. Często spotykaną wadą są również nadmierna supinacja i pronacja. Polegają one na zbyt dużym wygięciu stopy do wewnątrz lub na zewnątrz w stosunku do osi całej kończyny. Można wówczas zauważyć spadanie pięty do wewnątrz i koślawienie nóg lub ustawienie pięty na zewnątrz i szpotawość stawu skokowego. Aby zapewnić stopom prawidłowe ustawienie, stosuje się wkładki ortopedyczne supinujące, które stabilizują piętę. Dzięki temu podczas chodu ustawia się ona prawidłowo względem osi kończyn dolnych. Wkładki ortopedyczne przy deformacjach stóp Na powstawanie deformacji stóp najbardziej narażeni są sportowcy i kobiety preferujące buty na wysokim obcasie, ze względu na częste i intensywne obciążanie kończyn. W zależności od powstałej wady stosuje się inny typ ortopedycznych wkładek do butów: wkładki stabilizujące paluch i ułatwiające zgięcie podeszwowe – przy paluchu sztywnym, wkładki odciążające śródstopie – przy patologii trzeszczek, wkładki amortyzujące piętę – przy zapaleniu rozcięgna podeszwowego, wkładki amortyzujące stopę przy kontakcie z butem – przy ostrodze piętowej, wkładki ortopedyczne na nerwiak Mortona – odciążające przestrzeń międzykostną, wkładki ortopedyczne na ostrogi piętowe – amortyzujące stopę przy kontakcie z powierzchnią. Popularne są także wkładki do stosowania miejscowego. Są to separatory palucha (wkładki ortopedyczne na haluksy), stosowane jako element leczenia palucha koślawego oraz wkładki podtrzymujące śródstopie i palce przy tzw. palcach młoteczkowatych i szponiastych. Dla diabetyków przeznaczone są natomiast wkładki o miękkiej podeszwie, co zapewnia amortyzację podczas chodzenia, jest to szczególnie istotne przy rozwijającej się dolegliwości zwanej stopą cukrzycową. Jakie wkładki do butów wybrać? Wkładki ortopedyczne powinny być dobierane indywidualnie do kształtu stopy i powstałej wady lub deformacji. Ich dopasowaniem zajmuje się ortopeda lub podolog, po uprzednim badaniu palpacyjnym oraz z wykorzystaniem podoskopu i plantografu. Pozwala to ocenić, w jakich miejscach stopie brakuje właściwego podparcia, a gdzie wymaga odciążenia. Niekiedy wykonuje się również tzw. test chodu, by sprawdzić, w jaki sposób stopa pracuje. Jeśli wkładki ortopedyczne będą niewłaściwie dobrane, można doprowadzić do zwiększonych napięć w kończynach co, zamiast zredukować dolegliwości bólowe – spotęguje je. Warto również dodać, że w wyniku prowadzonej rehabilitacji wady i deformacje stóp zmieniają się, dlatego ortopedzi zalecają, by dokonywać regularnych pomiarów kształtu stopy. Pozwala to zweryfikować, czy stosowana wkładka ortopedyczna do butów jest nadal odpowiednia. Wkładki ortopedyczne – cena Cena zakupu wkładek ortopedyczny do butów jest zależna od ich typu. Za te korygujące płaskostopie, stopę wydrążoną, czy nadmierną supinację i pronację zapłacimy ok. 250-350 zł. W przypadku wkładek przeznaczonych dla sportowców musimy liczyć się z wyższym kosztem. Ceny zaczynają się bowiem od 400 zł. Najtańsze są natomiast stabilizatory palucha stosowane przy korygowaniu haluksów oraz wkładki dla diabetyków – kosztują ok. 100 zł. Źródła: J. Wytrykowska, Dobór indywidualnych wkładek ze szczególnym wskazaniem na stopy biegaczy, Kosmetologia Estetyczna 1/2014/vol. 3 B. Niemiec, Stopy biegacza z punktu widzenia terapeuty manualnego, Magazyn Bieganie, maj 2017 r. J. Grygielska, Wszystko zaczyna się od stopy, Warszawa 2019 r. W. Kuczko, R. Wichniarek, F. Górski, P. Buń, P. Zawadzki, Nowoczesne sposoby projektowania i wytwarzania zindywidualizowanych wkładek ortopedycznych, Innowacje w Zarządzaniu i Inżynierii Produkcji, Oficyna Wydawnicza Polskiego Towarzystwa Zarządzania Produkcją, Opole 2016 r. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Katarzyna Grzyś-Kurka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Zdań na temat dziecięcych butów jest tak wiele, jak wielu jest lekarzy i fizjoterapeutów. Niestety, sprzeczne czasem opinie przyprawiają rodziców o jeszcze większe wątpliwości. A gdy dotyczy to dzieci z wrodzoną stopą końsko-szpotawą – zalecenia są wręcz jednak coś więcej o tym, po co są buty i jakie one powinny być, by rzeczywiście były dobre i rozwijające stopy, to trzeba wrócić jednak do początku, czyli dlaczego stopa jest taka genialna (no bo jest!). Uwaga!Post jest bardzo długi, ale warto go przeczytać w całości. My lubimy kompendia 🙂 bo nie lubimy czytać o tym samym w 5 miejscach. Zanim przejdziemy do konkretów, bardzo ważny komunikat! DZIECKO ZE STOPĄ KOŃSKO-SZPOTAWĄ NIE POTRZEBUJE ŻADNYCH BUTÓW SPECJALISTYCZNYCH, PROFILAKTYCZNYCH, ORTOPEDYCZNYCH…POTRZEBUJE TAKICH SAMYCH BUTÓW, JAK KAŻDE DZIECKO,KTÓREGO STOPY SĄ NORMALNE. GENIUSZ Stopa (jedna) składa się z 26 kości (co stanowi jednocześnie 25% całej ilości kości w naszym ciele), połączonych 33 stawami. Ponad 107 więzadeł i ścięgien oraz mięśni koordynuje jej ruchy. 200 000 zakończeń nerwowych mieści się w podeszwie stopy i liczne receptory czucia, nacisku, temperatury, termoregulacji. Na relatywnie małej powierzchni (bo przecież stopa nie jest dużym narządem) mieszczą się wszystkie te wspomniane struktury. Stopa to najbardziej zaawansowany i skomplikowany narząd pod względem biomechaniki i inżynierii ruchu, jaki posiada nasze ciało. Stopa stanowi podstawę naszej postawy i naszego poruszania się. Ona kieruje wydajnością i efektywnością ruchu, który wykonujemy. MULTIFUNKCYJNOŚĆ Stopa jest narządem lokomocyjnym. Pozwala ona Wam na poruszanie się wszędzie tam, gdzie potrzebujecie i tak, jak chcecie: iść, spacerować, biec, skakać, szurać…Stopa jest dźwigarem Waszego ciała. Masa ciała – kości, mięśni, narządów itp. jest utrzymywana ostatecznie przez stopę podczas stania, chodzenia, jest podporą ciała. Oznacza to, że dzięki trzem punktom podparcia w sobie, czyli „trójkątowi” rozpiętemu między guzowatością kości piętowej, głowami pierwszej (I) i piątej (V) kości śródstopia (aczkolwiek zgłębiamy ciekawe badania Patricka O. MacKeona na temat: czy na pewno I i V głową kości śródstopia?) oraz dzięki dopełnieniu trójkąta przez więzadła, ścięgna i mięśnie pomiędzy tymi punktami, tworzą się swoiste „mosty-sklepienia”. Umożliwiają Wam one stanie stabilnie niezależnie od powierzchni. kształt podeszwy stopy: po lewej: 5-latka, po prawej: 8-latka Stopa jest amortyzatorem. Dzięki swojej zaawansowanej budowie („machina o mistrzowskiej konstrukcji”) ruchy zachodzące w stawach stopy pozwalają na płynne przetaczanie stopy w czasie chodu, biegu, skakania, ślizgania…(tu wpiszcie wszelkie wariacje, które przyjdą Wam na myśl w związku ze stopą), podczas sytuacji nagłych, umożliwiając jednocześnie dostosowanie się do terenu. Jest to ważne, ponieważ praca stopy w różnych płaszczyznach i jej właściwości adaptacyjne wpływają na stabilność ciała i na przenoszenie dużych i zmiennych obciążeń, by chronić stawy przed nadmiernym przeciążeniem prowadzącym do urazu, a Was przed jest przekaźnikiem. Dzięki stopom rozpoznajecie teren – nie tylko jego ukształtowanie, ale też temperaturę, fakturę, nachylenie. Dzieje się tak dzięki licznym zakończeniom nerwowym, których w samej podeszwie stopy jest ich ponad 200 000 oraz dzięki licznym naczyniom krwionośnym. To kontakt stopy z podłożem pomaga określić czy idziecie po mokrej trawie czy po rozgrzanym piasku, czy teren jest pochyły czy jest to spadek. Takie zmysłowe doświadczenia są niezwykle ubogacające jeśli chodzi o ogólny rozwój człowieka i nie można ich bagatelizować, szczególnie u jest też termoregulatorem (podobnie jak czaszka). Jeśli Wasze stopy są dogrzane, jest Wam ciepło. Dzieje się tak dlatego, że w stopie jest duże nagromadzenie naczyń włosowatych, co pozwala na szybkie rozprowadzenie krwi, dlatego np. wełniane skarpety, które Was „gryzą” w stopy, sprawiają jednocześnie, że jest Wam ciepło w stopy, ponieważ one drażnią skórę, powodując niewielkie kurczenie i drażnienie naczyń włosowatych, a te pracują prężniej. Zauważcie także, że gdy jest Wam za ciepło, Wasza stopa się poci i w ten sposób oddaje ciepło (stopa nie ma żadnych gruczołów łojowych, które ją chronią przed utratą wody lub działają jak izolator od zimna). Co ciekawe: gruczoły potowe, oddając wodę, wychładzają stopy, więc chodzenie po rozżarzonych węglach nie boli. NIE PORÓWNUJ Stopa dziecka to NIE JEST miniaturka stopy dorosłej osoby. Nie ma tu absolutnie żadnego przełożenia, mimo, że stopa dziecka i dorosłego zawiera te same komponenty. Porównywanie stopy dziecka do stopy dorosłego bardzo „pokutuje” w ortopedii i jest to nierzadko przyczyną nieadekwatnej diagnostyki i zaleceń, co do te nie polegają jedynie na wyglądzie zewnętrznym (co jest oczywiste), ale przede wszystkim na jej wewnętrznej budowie i się i nie uwzględnia faktu, że małe dziecko, zanim stanie na swoich małych stopach, przechodzi szereg niesamowitych zmian. Do przyjęcia swoich funkcji stopa przygotowuje się całe życie płodowe, a po porodzie narząd ten nieustannie się zmienia, szczególnie w pierwszym roku życia dziecka. Ciekawostką jest, że między 12 a 18 miesiącem życia, stopa dziecka osiąga połowę swojej docelowej długości. INNOŚĆ Stopa malucha jest szersza w palcach, węższa w pięcie, ponieważ jeszcze nie jest kształtowana przez złe buty, masę ciała i aktywność (a raczej jej brak). Kości są w większości chrzęstne (zbudowane z tkanki chrzęstnej), a co za tym idzie, są bardzo miękkie i delikatne, podatne na deformacje i są w stanie dostosować się do wielu nieprzychylnych im kształtów (np. za małe buty). Nie rosną one też równomiernie, a proces ich mineralizacji trwa niemal do 17 roku życia. Tę nierównomierność można zauważyć na przykładzie butów, gdy stopa szybko „przeskakuje” rozmiary butów: załóżmy rozmiar 24 po dwóch miesiącach użytkowania jest już za mały, za to dziecko „wskakuje” w rozmiar 26 a nie w 25. Ścięgna i więzadła często mają również większą zawartość kolagenu: są bardzo elastyczne i plastyczne, ich możliwości adaptacyjne do warunków są bardzo duże, a zakres ruchu w stawach jest też większy aniżeli u dorosłego człowieka z ukształtowaną już stopą. Stopy są jakby z gumy – można nimi ruszać w każdym kierunku. Jednocześnie ścięgna i więzadła są słabe i podatne na uszkodzenia i odkształcenia. Cała podeszwa stopy wypełniona jest grubą warstwą tkanki tłuszczowej, która rozkłada się wewnątrz bardzo równomiernie. Chroni to przed przeciążeniem, rozkładając nacisk w czasie stania czy chodzenia na całą podeszwę stopy. Ta warstwa tłuszczu działa także jak izolator, dlatego dzieci biegając po zimnej podłodze mają stopy zimne, ale nie odczuwają zimna. Ciekawostką jest, że u dziewczynek w 2 tkanka tłuszczowa w podeszwie stopy zanika szybciej w części śródstopia, co świadczy o tym, że formowanie się łuku podłużnego stopy trwa i jest dynamiczniejsze aniżeli u chłopców. Jednak nie jest to żadna przesłanka do podłużny przyśrodkowy formuje się u dziecka do niemal 10 Ponieważ w pierwszym etapie nauki chodzenia dziecko ma grubą poduszkę tłuszczową w podeszwie, wydaje się wtedy, że dziecko nie ma sklepienia podłużnego, ponieważ stawia całą stopę na podłożu i często też bardziej obciąża wewnętrzny łuk stopy i podnosi się larum, że dziecko ma płaskostopie (olaboga!), podczas gdy takie stawianie stopy i obciążanie związane jest z uzyskaniem większego pola przyczepności, co daje większą stabilizację, bo większa część stopy przyczepia się do podłoża. Takie straszenie rodziców koślawością świetnie wychodzi wszystkim fizjoterapeutom i rehabilitantom i jest w 99% bezpodstawne i grubo na wyrost… grubość poduszki tłuszczowej w podeszwie stopy 5-letniego dziecka DYNAMIKA RUCHU Rozwój stopy jest niezwykle zaawansowany i dynamiczny w pierwszym roku życia malucha. Stanięcie na własnych stopach jest niezwykłym przeskokiem dla układu nerwowego: zmienia się bowiem cała statyka ciała i stopa zostaje obciążona. Nagle układ przedsionkowy i proprioceptywny dostaje informację: stoję. Zmienia się ciśnienie w ciele, układ narządów (podlegamy grawitacji, one zaczynają ciążyć, a odbiornikiem tego ciążenia jest…stopa), zmienia się pojmowanie otoczenia. Samodzielne rozpoczęcie chodzenia dla tak małego człowieka jest jak wylądowanie Armstronga na księżycu: już nic nie będzie takie samo. Stopa zostaje dociążona, podlega precyzyjnej współpracy wszystkich kości, ścięgien, więzadeł, mięśni, torebki stawowe są napięte, krew płynie inaczej, nagle mięśnie łydki zostają pobudzone do stabilizacji nogi i wykonywania ruchów i łańcuch wzajemnych zależności przetacza się z przez całe ciało, a mózg rejestruje zmiany położenia, ciśnień, obciążeń, odbiera bodźce i je analizuje oraz przetwarza. To jest niebywały przeskok dla człowieka: chodzenie człowieka i stopa została zaprojektowana przez naturę do chodzenia na dwóch nogach. Niczym nieskrępowany ruch jest wydajny, a to oznacza, że jest efektywny i optymalny. Jeśli wprowadzimy w tę harmonię pewne modyfikacje, nasze ciało się dostosuje, ale jednocześnie nie będziemy efektywni i ergonomiczni, a skutki tych zmian odczuwać będą poszczególne nasze układy. NIE OGARNICZAJ Nie od dziś wiadomo, że stopa rozwija się poprawnie, gdy jej się nie ogranicza niczym w trakcie jej rozwoju. Stąd dzieci, które nie chodzą, nie potrzebują żadnego obuwia w domu. Dopiero dzieci, które chodzą, potrzebują jakiejś formy ochrony stopy przed środowiskiem zewnętrznym. Każde ograniczenie naturalnych ruchów stopy skutkuje jej osłabieniem, ponieważ stopa jest jak system trybików: jak ruszy się jeden, to ruszają się inne. Jak zostanie zatrzymany jeden, zatrzymają się inne. Jak jeden zacznie działać inaczej, inne się zetrą, będą słabe albo przestaną działać. Mając na względzie ten stan, każda modyfikacja buta wpływa na rozwój stopy, kształtując ją i jednocześnie wpływa na ergonomię ruchów naszego ciała. Wpływa także na… głowę i przetwarzanie poszczególnych bodźców, czyli na odbiór rzeczywistości. PO CO NAM BUTY? Buty nam są potrzebne jedynie w jednym celu – by ochronić stopę przed wpływem środowiska zewnętrznego. Koniec. Nie potrzebujemy butów, by coś poprawiać lub polepszać, modyfikować. Potrzebujemy butów, by nie czuć zimna albo gorąca, by nie powodować urazów, skaleczeń. Każda inna funkcja buta jest kompletnie zbyteczna. CECHY DOBRYCH BUTÓW DLA DZIECKA Kształt buta ma odpowiadać kształtowi stopy dziecka. Zaskakujące? A jednak! Współczesne buty ni jak mają się do tego kształtu. Zauważalna staje się tendencja do powrotu do produkcji butów odpowiadających temu niezwykłemu kształtowi dziecięcej stopy. Wiąże się to z coraz lepszym rozumieniem wpływu butów na formowanie i rozwój stopy i ich wpływ na całe nasze życie: postawę, ergonomię, ruch, zdrowie… ODPOWIEDNIA DŁUGOŚĆ Wg wielu badań, ponad 80% dzieci nosi buty źle dobrane pod kątem długości. Najczęściej są one za krótkie. Co ciekawe, bardzo często dziecięce stopy mieszczą się w zbyt małe buty, ponieważ (jak już pisałam wcześniej) ich budowa jest chrzęstna, kości nie rosną równomiernie, więzadła są bardzo elastyczne i cała taka stopka, niczym woreczek z żelem wewnątrz i zwieszonymi w nim koralikami, jest w stanie „ścisnąć” się i wcisnąć do mniejszego rozmiaru buta, niż realnie potrzebuje. Jest to kolejna umiejętność stopy: pewien zakres kompresji, która nie daje efektu bólowego. Niestety, zbyt krótkie buty mają wpływ na poprawny rozwój bucie, który jest za krótki nie ma możliwości by palce były rozprostowane – są więc one podkurczone, a podkurczone palce napinają rozcięgno podeszwowe, a to z kolei ściąga stopę. Rozcięgno działa jak łuk rozpostarty między kością piętową a głowami kości śródstopia: im bardziej napnie się cięciwę łuku (rozcięgno), tym łuk zrobi się bardziej łukowaty – powstaje wtedy wysokie podbicie, ponieważ całe śródstopie ponosi się do góry. Gdy rozcięgno jest nieustannie napięte, dochodzi w pewnym momencie do jego zmęczenia i ulega ono urazom. Poza tym, gdy rozcięgno ściąga stopę, traci ona na stabilizacji i obciążone najbardziej są przodostopie i się, że lepszy jest but większy niż za mały. Tak, to prawda. Jednak gdy but jest za duży to utrudnia to chodzenie: dziecko się potyka, zaczepia, stawia stopy źle, podkurcza palce, bo chce ten but „zatrzymać” by nie spadł. ZADANIEStańcie boso na podłodze i ściągnijcie palce (podkurczcie je).Poczujcie, które części Waszej stopy pracują? ODPOWIEDNIA SZEROKOŚĆ (TĘGOŚĆ) Szerokość czyli tęgość buta to kolejny parametr, który niszczy stopy ma niesamowicie duże możliwości kompresji nie tylko na długość, ale także na szerokość, przy czym nie zawsze ta kompresja boli. Patrząc na układ kości śródstopia i przodostopia (szczególnie w obrazie RTG) widać, że kości te tworzą układ promienisty. promienisty układ kości śródstopia Jeśli but jest wąski, stopa jest uciskana. Promienisty układ kości zostaje ściśnięty, wybrzuszając niektóre z nich do góry, tak by zmieściły się inne. Stopa staje się wąska i jedocześnie niestabilna. To tak, jakby chodzić w … pierwszy promień (czyli ten od naszego dużego palucha) przesuniemy do układu równoległego, tracimy stabilizację i jednocześnie odbicie w chodzie, bo za to jest odpowiedzialny nasz duży paluch. Przetaczanie stopy w chodzie jest zaburzone, ponieważ traci ona swój ważny dźwigar i odbitkę. wpływ wąskiego buta na stopę CIEKAWOSTKA:Wiecie, że gdybyście nie mieli dużego palucha, najprawdopodobniej nie moglibyście stać stabilnie? Duży palec jest odpowiedzialny za dźwiganie nas i robi przeciwwagę sile działa tak stolik z trzema nóżkami: jak nie ma jednej, stolik się przewróci. ZADANIEStańcie bosymi stopami na białej kartce papieru. Odrysujcie je sobie dość teraz w waszych ulubionych adidasów, sneakresów, balerinek, mokasynów czy szpilek, wyjmijcie wkładkę drugiej białej kartce, innym kolorem, odrysujcie wyjęte z butów potem kartki na raz (nakładając jedną na drugą) i w świetle okna zobaczcie wkładkę wyjętą z buta połóżcie na odrysowanej waszej różnica? SZEROKIE W PALCACH Już wiecie, że stopa dziecka jest szersza w palcach i węższa w pięcie. Patrząc na jej podeszwę, można śmiało ja przyrównać do trójkąta. Taki trójkąt tworzą nam naturalnie trzy punkty podparcia stopy. Ważne jest, by but dla dziecka był szeroki w palcach i by nie były one ściśnięte, a by miały swobodę ruchu. Nie mogą być też uciskane od góry przez górną część buta – rodzi to problemy z paznokciami. Wąskie czubki to duży problem dla stabilności stopy i jej poprawnego przetaczania. To jest świetny wstęp do powstawania dodatkowych deformacji: halluksów. szerokie czubki dziecięcych butów podeszwy dobrych dziecięcych butów ułożenie palców w zależności od czubków butów i konsekwencje tego ułożenia nierównomierne rozłożenie palców w butach LEKKIE Buty muszą być lekkie. Chyba nie trzeba tego bardzo wyjaśniać. Jeśli but jest ciężki to jest jednocześnie sztywny i ma grubą podeszwę (ale o tym trochę niżej). Ciężkość buta wpływa na pracę stopy: ciężar ją osłabia, męczy się nie tylko stopa ale i noga. Znacie takie uczucie, gdy po całym dniu noszenia np. glanów czy butów narciarskich, zdejmujecie je? Ulga? No właśnie… PŁASKA PODESZWA BEZ AMORTYZACJI Płaska oznacza… płaska. Bez amortyzacji. Bez podeszwa jest płaska, stopa naciska podłoże równomiernie. Palce ułożone są równo i działają poprawnie. Cała noga ma odpowiednie napięcie i wtedy ruch jest zrównoważony i optymalny, nie powstają przeciążenia i deformacje. płaska podeszwa – bez amortyzacji BEZ ELEWACJI PIĘTY Oznacza to, że wszelkie buty, w których pięta jest podniesiona, odpadają. Nie tylko te z obcasem (w tym obcasem Thomasa i odwróconym obcasem Thomasa), ale także powszechne adidasy z tzw. „dropem”, czyli spadkiem. W bucie, w którym pięta jest podniesiona, dochodzi do zjawiska silnego pochylenia całego naszego ciała do przodu. Ale, ale… nasz organizm (błędnik!) nie jest głupi i próbuje wyrównać wszelkie pochylenia i kompensuje je w różnych częściach naszego ciała – w rezultacie chodzące dziecko wygląda karykaturalnie, podobnie jak dorosły, którego ciało chce zrównoważyć złą pięta w bucie jest podniesiona, prowadzi to nie tylko do przodopochylenia naszego ciała, ale nieustannie napięte mięśnie łydki, skracają ścięgno Achillesa (jeśli łydka jest napięta, ścięgno Achillesa jest krótkie – ma ono taki układ, jakby stopa była nieustannie w zgięciu podeszwowym, co u dzieci ze stopą końsko-szpotawą nie jest w ogóle wskazane. Chyba nie musimy wyjaśniać dlaczego?). W takim permanentnym stanie napięcia, powstają przykurcze mięśni łydek, które u małych clubfootów bywają mocne, ze względu na to, że same w sobie mięśnie łydki nie są wydolne. Ponieważ robią się przykurcze łydek, robią się także przykurcze innych partii mięśni oraz tworzą się dodatkowe napięcia. Miednica ustawia się w pozycji przodopochylenia, zaczyna to wpływać na kręgosłup i inne części naszego ciała. efekt uniesionej pięty w butach nierównomierne obciążenie stopy przy podwyższonej pięcie kompensacje w naszym ciele, gdy pięta w butach jest podwyższona CIEKAWOSTKAWiecie, że gdy pięta buta jest podniesiona (np. przez obcas) to przodostopie jest przeciążone?Ponad 80% działającej na stopę masy naszego ciała jest oparte na przodostopiu, a tylko 10% na pięcie, podczas gdy stojąc na boso, zarówno pięta jak i przodostopie są zrównoważone (50%-50%). ZADANIEZróbcie przysiad, ale… pod piętę wsadzając klin, który będzie imitował obcas. W takim przysiadzie będziecie lecieć do przodu. Oczywiście można oszukać samych siebie i odchylać się do tyłu, ale wtedy Wasza postawa i tak Was zdradzi… i nie będzie odpowiednia. Odczuje to Wasz kręgosłup, szyja oraz mięśnie pośladków. BEZ PODNIESIONYCH PALCÓW Często współczesne buty mają podniesione palce. Gdyby wsadzić stopę do takiego buta i przekroić wzdłuż, zobaczylibyście, że palce nie są na równi z całą podeszwą stopy, a są uniesione do góry. Takie uniesienie palców do góry powoduje stan, gdzie rozcięgno podeszwowe jest napięte. Częstym powikłaniem tego zjawiska są: sztywność łydki;zapalenia torebek stawowych;zapalenie trzeszczek;przekorygowanie rozcięgna podeszwowego i jego zapalenie;osłabienie palców i w konsekwencji całej stopy;zmęczenie mięśni łydki, a to z kolei prowadzi do urazów i deformacji. Oczywiście, wszelkie te trudności nie „wychodzą” od razu, ale pojawiają się z czasem i częstokroć nie są zupełnie wiązane z noszeniem złego obuwia przez dzieci. ułożenie stopy w tradycyjnym bucie Czy widzisz różnicę? Właśnie tak stopa Twojego dziecka będzie wyglądała w komercyjnym bucie. Za parę lat będzie to skutkowało powikłaniami. ZADANIEUsiądźcie wygodnie na krześle i podnieszie swoje palce do góry – które mięśnie łyski czujecie? CIENKA, ELASTYCZNA I GIĘTKAPODESZWA Podeszwa buta powinna być cienka, ponieważ wtedy jest ona jednocześnie elastyczna i giętka. Jest to ważne z tego powodu, że taka giętka podeszwa podąża za naturalnymi ruchami stopy i ich nie blokuje. Stopa może pracować tak, jak tego potrzebuje. Cienka podeszwa wpływa także na zmysł priopercepcji – ma on wtedy okazję, by się kształtować, bowiem odbiera bodźce płynące do nas z otoczenia i dostosowuje stopę do zaistniałych powinna się zginać cała. Uzyskanie tego jednak może być trudniejsze w butach zimowych oraz butach dla starszych dzieci (wtedy dobrze będzie, gdy będzie się ona zginać tam, gdzie palce). Co jest ważne, to podeszwa powinna być giętka i elastyczna nie tylko w poprzek buta (w każdym miejscu), ale także wzdłuż, czyli but można zgiąć wzdłuż jego długiej osi. Podeszwę buta można wygiąć i do góry i do dołu, można ją także skręcić jak mokre pranie, które wyżymamy przed powieszeniem. (zobacz film). BRAK USZTYWNIENIA CHOLEWKI W klasycznych butach usztywniana cholewka to kwestia wynikająca z tradycyjnego sposobu konstrukcji buta. To usztywnienie musi być szczególnie w części tylnika (często mylimy części buta i tylnik określamy mianem…zapiętek, a zapiętek jest zupełnie czymś innym) – wtedy but trzyma fason. Zastosowanie usztywnienia stawu skokowego powoduje jego rozleniwienie i wpływa na utratę ruchomości. Dochodzi do sytuacji, gdzie stopa zamiast być silna, elastyczna i giętka, jest bardzo osłabiona. Usztywnienie stawu skokowego sztywną cholewką wiąże się najczęściej z tym, że podeszwa takich butów jest sztywna i nieelastyczna i by utrzymać stopę w ryzach, by się z tej podeszwy nie zsuwała, stosuje się sztywną cholewkę, która „fasonuje” nam stopę, czyli ustawia ją na sobie, że cały dzień chodzisz w butach narciarskich… albo łyżwach. W pewnym momencie stopa boli, jest zmęczona. Gdyby tak pochodzić w takim obuwiu dłużej, stopa przestałaby pracować. BRAK SZTYWNEGO TYLNIKA Tylnik (czyli nie zapiętek, bo zapiętek to coś innego w bucie) nie może być sztywny. Najlepiej jak go nie ma, bo nie ustawia on na siłę stopy w określonej płaszczyźnie. Stopa się ustawia sama. Czasem wymagane jest by ten tylnik był, ale nie sztywny, a elastyczny i naginający się, gdy się go chce nacisnąć do wnętrza buta. BRAK PROFILOWANEJ WKŁADKI Wkładka buta powinna być całkiem płaska. Nie ma mowy o tym, że zawiera ona jakieś wybrzuszenia od środkowej strony stopy (wsparcie łuku podłużnego) czy od zewnętrznej. Badania przeprowadzone na dzieciach, pokazały, że noszenie wkładki ze wsparciem łuku przyśrodkowego absolutnie nie przyczyniło się do redukcji płaskostopia, ale przyczyniło się do osłabienia stopy, ponieważ to wsparcie dawane przez wkładkę przejęło całą pracę, którą powinna wykonać stopa. Stopa się rozleniwiła. Jeśli więzadła i ścięgna w tej części stopy są słabe to śródstopie osiada, czyli łuk się obniża, co daje…płaskostopie. Jeśli rejon ten zostanie wzmocniony, automatycznie łuk się uniesie. Jeżeli jednak jest, to zwykle taką profilowaną wkładkę można wyjąć i zastąpić płaską, bez profilacji. brak profilacji wkładki wewnętrznej w bucie MATERIAŁY Najlepiej jak buty zrobione są z materiałów naturalnych: one wtedy oddychają, dodatkowo lepiej dopasowują się do stopy. Zapobiegają otarciom, odparzeniom, lepiej odprowadzają wodę, są przyjemniejsze w użytkowaniu i trwalsze, przepuszczają powietrze. CIEKAWOSTKANa poniższym filmie możesz zaobserwować jak poruszają się dzieci w zależności od typu obuwia. W niektórych z nich, chodzenie staje się karykaturalne. JAK ODPOWIEDNIO KUPIĆ BUTY? pamiętaj, że stopy dziecka po południu są o większe, z tego względu buty kupuj po południustopę należy mierzyć w obciążeniu, czyli dziecko powinno stać stabilnie na podłożu. Dziecko staje boso na kartonie, na którym obrysowuje się kontur stóp. Należy zwrócić uwagę, by podczas obrysowywania, dziecko nie podkuraczało palcówstopę można także zmierzyć miarką w sklepie obuwniczym: staje się na specjalnych szynach z regulatorami (dziecko nie może podkurczać palców)na czubku szablonu, na wysokości palucha i drugiego palca należy dodać mm, z czego 6 mm stanowi zapas dla przewidywanego wzrostu stopy, a kolejne 6 mm to wolna przestrzeń w bucie do przesuwania stopy do przodu w czasie chodu. Ten powiększony o 12 mm obrys wycina się jako szablon i zabiera do sklepu. Powinien on łatwo wkładać się w dobrze dobrany butzawsze dłuższa stopa jest punktem wyjścia do zakupu butówpodczas zakupu zawsze należy przymierzać oba butydaj dziecku możliwość pochodzenia po sklepie w butach, które mierzy: jeśli chodzi tak jak na boso, to jest okjeśli kupujesz buty przez internet, zamówi kilka rodzajów, wybierz ten odpowiedni i resztę odeślij. NIE! Nie kupujmy też butów „na zapas”. Dlaczego?Buty, które są zbyt duże, mogą służyć jako zagrożenie i prowadzić do obrażeń. Utrudniają chodzenie, ponieważ but zgina się w innym miejscu niż powinien, dziecko zaczepia się podczas chodzenia, co może doprowadzić do obrażeń, stłuczeń i buty, czyli takie, z którymi możesz spotkać się w każdym sklepie mają to do siebie, że noszone przez dziecko – odkształcają się, ponieważ zawierają w swojej konstrukcji takie właśnie elementy. W związku z tym nie należy nosić takich butów po kimś. Buty po kimś są dostosowane do czyjejś stopy i pod nią się formują, gdy dziecko w butach chodzi. Kolejne dziecko może mieć problemy z chodzeniem w butach po kimś, bo nie będą do niego pasować. Inaczej jednak rzecz się ma z butami minimalistycznymi, zwanymi czasem butami fizjoloficznymi lub po prostu butami bosymi (ang. bareshoes – buty odpowiadające bosemu chodzeniu). Ponieważ buty te nie zawierają w swojej budowie elementów sztywnych i ograniczających, które mogą się odkształcać, istnieje szansa, że buty takie kupione na rynku wtórnym będą spełniać swoją rolę. W Polsce buty takie możesz znaleźć w grupie BAREFOOT – KUPIĘ/ SPRZEDAM Kliknij w obrazek i dołącz do grupy! PODSUMOWANIE Dzieci z wrodzoną stopą końsko-szpotawą potrzebują butów, które nie będą ograniczać ich stopy i blokować jej ruchów. Praca wykonywana przez stopę jest konieczna do utrzymania jej dobrostanu. Jeśli stopę tę zablokujemy butami, szczególnie ortopedycznymi, szybko zauważymy jej osłabienie, a to doprowadzi do szybszego nawrotu wady. Jeszcze raz pragniemy powtórzyć: DZIECKO ZE STOPĄ KOŃSKO-SZPOTAWĄ NIE POTRZEBUJE ŻADNYCH BUTÓW SPECJALISTYCZNYCH, PROFILAKTYCZNYCH, ORTOPEDYCZNYCH…POTRZEBUJE TAKICH SAMYCH BUTÓW, JAK KAŻDE DZIECKO,KTÓREGO STOPY SĄ NORMALNE. Razem. Jesteś rodzicem dziecka zwrodzoną stopą końsko-szpotawą? Dołącz do naszej grupy wsparcia!
Buty ortopedyczne dla dorosłych są wybierane na zlecenie lekarskie i powinny być zakupione w specjalnym sklepie. Takie obuwie powinno być certyfikowane i indywidualnie dopasowane do pacjenta. Kobiety często mają problem z zakupem tego typu butów, ponieważ bywają one duże, nieładne czy nieeleganckie.Funkcja:1. Zapewnia bezpieczne i niezawodne dopasowanie, a trzy regulowane paski mocujące można łatwo dostosować do bandaży i Antypoślizgowa przyczepność podeszwy zapewnia dodatkową stabilność, a sztywna podeszwa wspiera podbicie stopy, zmniejszając ból i Półotwarte i przyjazne dla przepływu powietrza materiały poprawiają oddychalność i zapewniają wygodę przez cały dzień podczas Lekka piankowa wkładka zapewnia amortyzację i amortyzację, pomagając w szybkiej Zapewnia doskonałe wsparcie i ochronę po urazie kostki lub nogi lub po 100% nowyTyp artykułu: but odlewanyOpcjonalny rozmiar: S (35-39), M (40-42), L (43-45)Czarny kolorFunkcja:Gumowa podeszwa jest antypoślizgowa i stabilna; kwadratowy nosek działa jak zderzak, aby chronić palce; półotwarty ma dobrą przepuszczalność powietrza i jest wygodniejszy w noszeniu; zapewnia dobre wsparcie i ochronę w przypadku urazów stóp lub rekonwalescencji paczek:1 x but odlewany
Jednak nic tak nie działa pozytywnie na codzienne wydłużanie nóg jak chodzenie na palcach. W wyborze odpowiedniego obuwia może wam pomóc niejeden sklep internetowy z butami. Buty z podniesioną piętą dodają każdej kreacji seksownie pikantnych akcentów. Jednak chodzenie w takim obuwiu nie jest łatwe. Trzeba nabrać nowych przyzwyczajeń.U dzieci w wieku szkolnym stopy i kończyny dolne zyskują ustawienie coraz bardziej typowe dla osoby dorosłej: Łuki podłużne stóp w warunkach obciążenia masą ciała są dobrze wysklepione (co można sprawdzić w badaniu podoskopowym), Z przedszkolnej fizjologicznej koślawości pięt (np. 15 stopni), pięty powinny stopniowo „prostować się”, uzyskując ostatecznie ok. 5 stopni koślawości – jak u osób dorosłych. Ta minimalna wartość koślawości jest warunkiem istnienia naturalnej pronacji, niezbędnej dla zachowania prawidłowej funkcji stopy. Pięta nie musi być więc idealnie pionowo ustawiona w stosunku do podłoża. Udaje się poprowadzić coraz bardziej prostą linię łączącą głowę kości udowej, kolano, staw skokowy oraz drugi palec stopy. U dzieci z genetycznie uwarunkowaną nadmierną wiotkością więzadłową, stopy mogą pozostawać płasko-koślawe pomimo ukończenia 7-8 roku życia. Słabe mięśnie stóp, przykurcz mięśni łydki, czy patologie stawu biodrowego również mogą powodować opóźnienie lub brak wyrośnięcia z przedszkolnej koślawości. Terapia płaskostopia lub jego skutków powinna skupiać się na jego głównej przyczynie (likwidacja dysbalansu napięć mięśniowych, wzmacnianie mięśni stóp… itd.). Częstym pytaniem zadawanym przez rodziców w trakcie terapii jest: – Czy wkładki ortopedyczne są potrzebne? – Jakie buty powinno nosić moje dziecko? Wady stóp a zużycie obuwia Nierównomierny rozkład obciążeń wywierany przez stopy na podeszwę obuwia bez wątpienia przyspiesza jego zużywanie, tj. wytarcie podeszwy pod przyśrodkową lub boczną stroną pięty. Obserwuje się także rotacyjne wygięcie podeszwy i powstawanie wygnieceń w podeszwie we wnętrzu buta pod głowami kości śródstopia. Dodatkowo, zmieniony kształt stopy prowadzi do odkształcenia cholewki buta i deformacji zapiętka. Zniekształcone obuwie niekorzystnie wpływa na wady stóp Noszenie zdeformowanego obuwia jeszcze bardziej pogłębia wadliwe ustawienie stóp i kończyn dolnych – np. wytarcie/wygniecenie podeszwy pod przyśrodkową krawedzią pięty będzie jeszcze mocniej pochylać piętę do środka i zwiększać siły koślawiące działające na kolano. podeszwa powinna być odporna na ścieranie i wygniatanie, zwłaszcza w okolicach pięty, gdy dziecko ma nadwagę i/lub cierpi z powodu dolegliwości bólowych stóp, podeszwa powinna dodatkowo stawiać opór w trakcie jej rotacji wzdłuż osi długiej (chwytając podeszwę za „piętę” i „śródstopie” podeszwa nie może dać się zbyt łatwo wykręcić), jeśli nie ma wyraźnych wskazań (brak bólu, masa ciała w normie) obuwie nie powinno ograniczać naturalnych ruchów w stawach stopy – obuwie nie musi być koniecznie nad kostkę ani też podeszwa nie musi być sztywną całością pozbawioną elastyczności, podeszwa w każdym przypadku powinna zginać się na linii palców, umożliwiając palcom udział w fazie odbicia, rozmiar obuwia dopasowany do długości stopy – wkładka fabryczna o 5-10mm większa od najdłuższego palca w większej stopie, zapięcie umożliwiające łatwą regulację wysokości podbicia – sznurowane lub na rzepy + zwracajmy uwagę na dokładne sznurowanie butów, noski na tyle szerokie, by umożliwić swobodne poruszanie palcami wewnątrz buta, wygodne, nie powodujące otarć i podrażnień. …czyli jakie buty będą dobrym wyborem? Powyższe wymagania w większości spełniają buty o kroju sportowym, „adidasy”. Marka nie jest tutaj najważniejsza – każdą parę butów najlepiej wziąć do ręki i sprawdzić grubość i elastyczność podeszwy. W okresie letnim najlepiej wybierać buty z cholewką z przewiewnego, siatkowego materiału, ostatecznie sandały z grubszą podeszwą, zakrytą piętą i otwartym przodem. Jakiego obuwia należy unikać – tenisówki, balerinki, japonki Trampki i tenisówki nie są najszczęśliwszym wyborem dla dzieci z wadami stóp, ponieważ ich trwałość jest zazwyczaj bardzo krótka. W przypadku balerinek, oprócz cienkiej podeszwy, wąski czubek powoduje ściśnięcie palców, co sprzyja powstawaniu deformacji palucha koślawego. Słabe trzymanie się buta na stopie (balerinki, japonki) wymusza nienaturalne odruchowe podkurczanie palców, co w dłuższym okresie czasu może powodować dysbalans napięć w obrębie mięśni stopy. Jak osiągnąć kompromis? 🙂 Obuwie do częstego chodzenia, biegania oraz na WF powinno być obuwiem sportowym typu „adidasy” o wyższym stopniu odporności na zużycie. Jeśli dziecko posiada nadwagę i cierpi na bolesność stóp, w butach można dodatkowo umieścić indywidualne wkładki ortopedyczne, W sytuacjach, w których dziecko więcej siedzi, niż chodzi, obuwie nie musi spełniać aż tak rygorystycznych wymagań, Jeśli nasze dziecko nie znosi adidasów, a kocha tenisówki lub bardziej eleganckie obuwie (bo tak nakazuje moda i koleżanki ;), regularnie sprawdzajmy stan obuwia – jeśli zauważymy jakiekolwiek zniekształcenia lub wgniecenia podeszwy, a jakość chodu pogarsza się, dziecko natychmiast powinno przestać nosić tę konkretną parę obuwia. Warto przeczytać: Stopa płasko-koślawa u dzieci – jak z niej wyrosnąć? Proste ćwiczenia stóp dla dzieci, Ćwiczenia wzmacniające mięśnie stóp, Wkładki ortopedyczne na płaskostopie podłużne i poprzeczne. 1. Stopy płaskie poprzeczne objawiają się poszerzeniem przedniego fragmentu stopy. Tego rodzaju przypadłość występuje zwykle u pań, które na co dzień noszą obuwie na wysokich obcasach. 2. Stopy płaskie podłużne są z kolei konsekwencją obciążania stóp i objawiają się obniżeniem bądź zanikiem sklepienia podłużnego stopy. Czasem wkładki ortopedyczne są niezbędne, gdy dziecko ma płaskostopie i sama profilaktyka to za mało, by zapobiec poważnym wadom stóp. Ale bywa też, że koślawe kolana i płaskie stopy są typowe dla wieku dziecka i wtedy wkładki ortopedyczne mogą jedynie zaszkodzić! O konieczności noszenia wkładek ortopedycznych decyduje lekarz ortopeda. Takie wkładki są stosowane przy płaskostopiu, jednak nie zawsze są konieczne. Czasami też zamiast wkładek ortopedycznych lekarz może zalecić dziecku obuwie ortopedyczne. Warto znać wskazania do noszenia przez dziecko wkładek ortopedycznych, a także wiedzieć, kiedy wystarczą tylko odpowiednie buty i profilaktyka. Spis treści: Czy wkładki ortopedyczne są potrzebne? Kiedy iść z dzieckiem do ortopedy i zapytać o wkładki? Kiedy dziecko powinno nosić wkładki ortopedyczne? Rodzaje wkładek ortopedycznych Kiedy nosić wkładki, a kiedy obuwie ortopedyczne? Czy wkładki ortopedyczne są potrzebne? Stopa dziecka przechodzi różne fazy rozwoju. Poniższe wady są fizjologiczne i nie wymagają korekcji za pomocą wkładek ortopedycznych: 1-3 rok życia – płaskostopie fizjologiczne i szpotawe lub koślawe kolana – stopa niemowlaka i małego dziecka ma poduszkę tłuszczową, stópka nie ma więc charakterystycznego wgłębienia, 4 rok życia – zanika poduszka tłuszczowa i widać sklepienie stopy, 5-6 rok życia – łuk podłużny jest już prawidłowo rozwinięty. Zmniejsza się koślawość kolan, 7-8 rok życia – stopa powinna być już w pełni wykształcona. Jeśli wady mieszczą się w normach dla wieku, stosowanie wkładek ortopedycznych może zaszkodzić, zamiast pomóc. Najważniejsze jest, aby dziecko nosiło odpowiednie obuwie. Buciki znanych marek zazwyczaj spełniają te kryteria. O płaskostopiu u dzieci możemy mówić, jeśli w 4. roku życia stopy nadal nie mają wyraźnego łuku i pozostawiają płaski ślad. Kiedy iść z dzieckiem do ortopedy i zapytać o wkładki? Zdarza się, że pomimo noszenia dobrego obuwia dziecko ma problemy ze stopami. Wybierz się do ortopedy, jeśli kilkulatek przez kilka miesięcy: skarży się na ból podczas chodzenia, krzywo stawia stopy, potyka się o własne nogi, chodzi na palcach i nie potrafi stanąć na całej stopie, jego buty mają zdarte krawędzie lub obcasy (zwłaszcza z jednej strony). Twój niepokój powinny też wzbudzić płaski odcisk stóp lub koślawe kolana (nóżki układają się w literę X) powyżej wieku, w którym jest to jeszcze wadą fizjologiczną. Warto udać się do ortopedy na wizytę kontrolną około 3-4 roku życia dziecka. Kiedy dziecko powinno nosić wkładki ortopedyczne? Lekarz może zalecić dziecku noszenie wkładek ortopedycznych, jeśli stwierdzi: płaskostopie podłużne, płaskostopie poprzeczne, koślawość stóp, szpotawość stóp, stopę wydrążoną, palce młoteczkowate. Zanim lekarz zaleci korzystanie z wkładek ortopedycznych, zbada stopy dziecka manualnie i np. komputerowym podoskopem. Nie wystarczy jednak, żeby dziecko nosiło wkładki ortopedyczne. Bardzo ważną częścią korekcji wady stóp są ćwiczenia, np. chodzenie na palcach, na zewnętrznych krawędziach stóp, podnoszenie drobnych przedmiotów palcami itd. Bez regularnych ćwiczeń korekcyjnych – nawet jeśli dziecko będzie korzystać z wkładek – wada może tylko się pogłębić. Rodzaje wkładek ortopedycznych Wkładki do obuwia są zawsze dobierane indywidualnie dla konkretnej osoby. Dzielą się na: wkładki ortopedyczne — korygują istniejące wady stóp, zapobiegają wadom postawy u dzieci. wkładki profilaktyczne – podpierają łuki stopy, sprawiając, że noszenie butów jest wygodniejsze (takie wkładki są często wybierane w sklepach przez mamy do ich własnych butów na obcasach). Wkładki w dobrym obuwiu dziecięcym są z założenia profilaktyczne — mają zapobiegać powstawaniu wad układu kostnego stopy. Kiedy nosić wkładki, a kiedy obuwie ortopedyczne? Przy niewielkich wadach ortopeda najprawdopodobniej zaleci dziecku wkładki ortopedyczne lub buty profilaktyczne. Przy poważniejszych problemach wkładki mogą jednak okazać się niewystarczające, a wtedy konieczne może być noszenie odpowiedniego obuwia ortopedycznego. Pamiętaj, żeby nigdy nie dawać dziecku do noszenia wkładek lub butów ortopedycznych bez wyraźnego zalecenia lekarza! Zobacz też: Ważne pytania o płaskie stopy Gdy dziecko zaczyna chodzić... 9 rad na najczęstsze problemy Sandałki profilaktyczne: te modele to HITY! (a jakich nie wolno kupować? Chodzenie na palcach może być przyczyną poważnych odchyleń psychicznych u dzieci; diagnozę i późniejszą terapię najlepiej pozostawić specjalistom. Dlaczego on tak dziwnie chodzi. Na pytanie, dlaczego dziecko chodzi w ten sposób, a nie inaczej, istnieje kilka odpowiedzi: Nierówne napięcie mięśni lub dystonia mięśniowa. Chodzenie na palcach do 3. roku życia nie jest niepokojącym objawem, wręcz pomaga ukształtować dziecięcą stopę. U dzieci powyżej 3 lat może być objawem autyzmu, dziecięcego porażenia mózgowego bądź zaburzeń neurologicznych. Chodzenie na palcach do 3. roku życia nie jest niepokojącym objawem, wręcz pomaga ukształtować dziecięcą stopę. U dzieci powyżej 3 lat może być objawem autyzmu, dziecięcego porażenia mózgowego bądź zaburzeń neurologicznych. W początkowym etapie rozwoju, gdy dziecko uczy się chodzić, chodzenie na palcach jest nawet wskazane. Pomaga walczyć z płaskostopiem. W późniejszym wieku zbyt częste chodzenie na palcach obciąża mięśnie i stawy. Kasia gotuje z surówka z kapusty pekińskiej i rzodkiewki Chodzenie na palcach u dzieci do 3. roku życia Dla dzieci, które uczą się chodzić, chodzenie na palcach jest naturalne i nie powinno wzbudzać niepokoju. Poruszanie się na palcach ułatwia malcom zachowanie równowagi i reguluje napięcie mięśni odpowiedzialnych za prostowanie tułowia. Chodzenie na palcach u dzieci, które potrafią już chodzić, może być objawem choroby i wymaga konsultacji z lekarzem pediatrą, ortopedą lub neurologiem bądź z fizjoterapeutą. Chodzenie na palcach u dzieci od 3 lat U maluchów w 3. roku życia i później chodzenie na palcach może być oznaką: wrodzonego skrócenia ścięgna Achillesa – przeważnie udaje się to zdiagnozować już u dzieci młodszych, zaniku (dystrofii) mięśni – dziecko ma bardzo słabe napięcie mięśni, nie siada ani nie chodzi samodzielnie, nie ma odruchów głębokich (ścięgnowych), hipotonii (obniżonego napięcia mięśniowego) – nieprawidłowe napięcie mięśni może wymuszać na dziecku chodzenie na palcach, często występuje w połączeniu z dysplazją bioder (niestabilność, nieprawidłowy zakres ruchu bioder), niezintegrowanego odruchu pierwotnego – toniczny odruch błędnikowy (TOB) w wyproście pojawia się u dziecka przy porodzie i powinien zaniknąć od 7. tygodnia do 3. roku życia, polega na tym, że gdy dziecko rusza głową do tyłu, automatycznie prostuje ręce i nogi, uszkodzenia zmysłu kinestetycznego, czyli zmysłu orientacji ułożenia własnego ciała, nadwrażliwością podeszew stóp w odbieraniu bodźców – zbyt duża wrażliwość na dotyk sprawia, że dziecko chodzeniem na palcach minimalizuje powierzchnię odbierającą bodźce. Chodzenie na palcach u dzieci powyżej 3. roku życia często jest objawem dziecięcego porażenia mózgowego oraz autyzmu. Chodzenie na palcach u dorosłych U dorosłych chodzenie na palcach zwykle jest idiopatyczne, czyli jego przyczyna jest nieznana. Na palcach chodzą też osoby dorosłe ze spektrum autyzmu. Autyzm może mieć łagodną postać, ale chodzenie na palcach jest bardzo częstym objawem i pojawia się niezależnie od stopnia zaawansowania choroby i wieku chorego. Przyczyną chodzenia na palcach u dorosłych może być też zapalenie nerwu kulszowego. Chory przemiesza się w taki sposób, by nie czuć bólu związanego ze stanem zapalnym (tzw. chód antalgiczny). U młodych dorosłych chodzenie na palcach niekiedy jest skutkiem dystrofii mięśniowej Beckera. Osoba chora na ten rodzaj zaniku mięśni porusza się niepewnym krokiem, na palcach bądź z wysuniętym do przodu brzuchem. Twój maluch ma płaskostopie? Poznaj najlepsze ćwiczenia na płaskostopie u dzieci. Niepokoi Cię stan stóp dziecka? Zobacz, do kiedy może występować płaskostopie fizjologiczne u dzieci. Problemy z płaskostopiem u malucha? Sprawdź, dlaczego warto kupić wkładki ortopedyczne na płaskostopie. .
